بررسی اثر تزریق مواد مغذی مختلف (اسید آمینه و الکترولیت، آلبومین و دکستروز) به تخم مرغ های بارور بر عملکرد، رشد دستگاه گوارش، سیستم ایمنی و صفات خونی جوجه های گوشتی

این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تزریق برخی مواد مغذی به تخم مرغ های بارور حاصل از مرغ های مادر گوشتی بر عملکرد، رشد دستگاه گوارش، سیستم ایمنی و صفات خونی وپارامترهای لاشه جوجه های گوشتی انجام گرفت. تعداد 360 عدد تخم مرغ بارور حاصل از مرغ های مادر گوشتی سویه راس 308 در سن 33 هفته ، در قالب طرح کاملا تصادفی به شش گروه آزمایشی با چهار تکرار و در هر تکرار پانزده عدد تخم مرغ تقسیم شدند. تیمارها شامل: گروه بدون تزریق (شاهد 1) و تزریق 7/0 میلی لیتر آب مقطر (شاهد 2)، تزریق محلولهای اسید آمینه و الکترولیت، آلبومین 20 درصد، دکستروز 20 درصد و دکستروز 10 درصد بودند. عمل تزریق در روز 5/17 انکوباسیون توسط سرنگ با سوزن درجه 23 در کیسه آمنیون انجام شد. بالاترین درصد جوجه درآوری در مقایسه مربوط به تیمارهای تحت تزریق آلبومین و اسیدآمینه بود ولی تفاوت معنی داری بین تیمارها با گروه شاهد1 و شاهد2 مشاهده نشد. نتایج نشان داد تزریق آلبومین به داخل تخم، وزن تولد جوجه های گوشتی را نسبت به تیمارهای شاهد 1 و شاهد 2 افزایش می دهد)05/0.(p < در سن یک روزگی، وزن نسبی کیسه زرده در تیمار تحت تزریق آلبومین بیشتر از تیمارهای شاهد 1 و شاهد 2 گردید (01/0 p<). همچنین سطح کلسترول (01/0 p<) و ldl (01/0 p<) پلاسمای خون جوجه های یک روزه در تیمارهای گروه شاهد 1 و شاهد 2 به طور معنی داری نسبت به سایر تیمارها افزایش یافت. تیمار شاهد 2 بالاترین وزن کبد را نسبت به تیمارهای تزریقی اسیدآمینه و الکترولیت ، آلبومین، دکستروز 20 درصد و دکستروز 10 درصد در یک روزگی نشان داد (05/0 p<). تزریق آلبومین و اسید آمینه و الکترولیت سبب افزایش طول پرز (05/0 p<) و نسبت طول پرز به عمق کریپت روده کوچک (ژژنوم) نسبت به تیمارهای شاهد1 ، شاهد 2 و دکستروز 20 درصد در یک روزگی گردید (01/0 p<). همچنین در هفت روزگی تیمار تزریقی آلبومین، بالاترین طول پرز را در مقایسه با تیمار شاهد 1 نشان داد (01/0 < p). بیشترین وزن نسبی تیموس در سن یک روزگی، در تمام تیمارهای تحت تزریق مواد مغذی مختلف نسبت به گروه شاهد 1 مشاهده گردید (01/0 p<) و این افزایش وزن تا روز هفتم پرورش در تیمارهای آلبومین، دکستروز 20 درصد و دکستروز 10 درصد ادامه یافت (05/0p <). در روز چهارده پرورش، بالاترین وزن بال در تیمار تحت تزریق دکستروز 10 درصد نسبت به تیمار شاهد 1 مشاهده گردید (05/0 p<). تزریق مواد مغذی تفاوت معنی داری را در عملکرد رشد ، درصد گلبول های سفید خون (نوتروفیل، لنفوسیت، منوسیت و ائوزینوفیل)، تری گلیسرید، hdl، وزن نسبی و طول نسبی روده کوچک، وزن نسبی بورس، وزن نسبی طحال، درصد لاشه و درصد اجزای لاشه (ران، سینه، پشت، گردن) جوجه ها ایجاد نکرد. بر اساس نتایج این آزمایش تزریق اسیدآمینه و الکترولیت و آلبومین، بیشترین اثر مثبت را بر وزن یک روزگی و توسعه مورفولوژیک روده کوچک دارد.